Okullarımızda Elektronik Programlama
Biz bilişim teknolojileri meraklıları için sürekli yeni bir teknolojik ürün piyasaya sürülüyor. Bu ürünler baktığımızda temel olarak bir mikroçip ile yönetilen ürünler. Mikroçipleri yönetmek için PIC programlama dili yaygın olarak kullanılmakta. PIC, çipleri yönetmekte üstün yetenekli olsa da kodlama sistemi hiçte o kadar kolay değil. Birde öğrenmeye çok vakti olmayan insanlar için PIC programlama neredeyse hayal gibi bir şey. Ama artık Elektronik devreler ve mikroçipleri yönetmek için akla ilk PIC gelmiyor. Her ne kadar elektrik-elektronik tahsili yapmış arkadaşlar bu söylediklerime katılmasa da son yıllarda piyasaya çıkan Arduino, Raspberry, intel Galileo gibi elektronik kartlar ile de ciddi anlamda elektronik projeler yapılabiliyor. Bu kartların kodlamaları PIC’e göre hem daha anlaşılır hem daha sade yani ağır bir programlama dilleri yok. Ayrıca kaynak kod veya örnek projelerini bulmak çok kolay.
Programlamaya ilgi duyuyorsanız elektronik projeleri geliştirmeminiz için hiçbir sebep yok. Neden geliştirmeyesiniz ki? Neden yerinizde sayasınız ki? Neden bilgilerinizi bu anlamda kullanmayasınız ki? Ve neden programınızın çıktısını sadece bilgisayarda göresiniz ki?
Bahsettiğimiz projeleri yapmak için 3 şey lazım
1)Tüm teknolojik gelişmelere açık olmak
2)Programlama bilgisi
3)Temel anlamda elektronik bilgisi(başlayınca temel seviyeden ileri seviyeye geçmek istiyorsunuz
Maalesef ülkemizdeki okullardaki yapılan çoğu proje, parçalarındaki lehime kadar hazır olan robotlar ile yapılıyor. Bu başlangıç için gerekli olabilir, öğrencileri olaya adapte edebilir fakat öğrenciler hazır robotlardan çabuk sıkılıyor , üretkenlik duygusunu tam anlamıyla yaşayamıyor ve maddi olarak bu işin sürekliliği yok!
Şuna eminim ve 2 yıldır öğretmen arkadaşlarımızla deneyimlediğimiz ve gözlemlediğimiz bir olay var:”Öğrenciler kodlamadan ülkemizde ne bilişim ne elektronik projeleri bir yerlere gelebilir. Bir öğrenci hazır robotlarla gereğinden fazla haşir neşir oluyorsa ve kendisini dahi(!) gibi hissediyorsa orada çok yanlış bir şeyler var demektir!”
Birde asıl dikkat çekmek istediğim konu Arduino vb. kartları kullanıp bütün bu hazır robot furyasından kurtulduğu halde kendi robotunu veya aracını tasarlarladıktan sonra bile daima başkalarının hazır kodlarını kullanma alışkanlığı var. Bu başlangıçta eğlenceli ve tatmin edici bir şey fakat işin içine girdikçe moral bozucu hale geliyor. Öğrenci kafasındaki projeyi elinde Arduino olsa dahi gerçekleştiremiyor. Çünkü kodlama yapamıyor, hazır kodlar istediği sonuçları vermiyor. Şahsi görüşüm: “Belli cüzzi miktarda hazır kodlar kullanılabilir ama öğrencilerimize proje yaptırayım derken kodlamayı geri plana atmamalıyız. Öğrencilerimize yapacağımız en büyük kötülük onları hazır kodlara yöneltmek olacaktır. Mesela öğrenci Arduino ile akıllı bir araç yapacak ise internetten aracı hareket ettirme kodları için bir parça yardım alabilir ama onun haricinde aracın “otomatik park etme” gibi bir işlemini saatlerce düşünüp, prototipini çıkarıp nerde hangi manevra yapacağını kendisinin kodlayıp aracına yüklemesi , o öğrenci için paha biçilemez bir anlam ifade edecektir.”
Programlamayı geri plana attığımız taktirde çocuklar kendi başlarına led yakıp söndürmek seviyesinden ileri geçemeyeceklerdir. Sizler de Okul dışı etkinlik olarak ücret almasanız dahi hafta da 2 saat ekstra zaman ayırarak programlama/Arduino dersi verebilirsiniz. İnanın öğrencileriniz için yeni ufuklar açacaksınız.
Abdullah Hocaoğlu(Sultangazi Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi Bilişim Teknolojileri Öğretmeni)
Arduino kursu: www.youtube.com/AbdullahHocaoğlu
Güzel bir konuya değinmişsiniz. Umarım her bilişim öğretmeni bu duyarlılığı sağlayabilir.